(L, BN, S ap. A
; Lar, Añ (AN), Dv (V), H (V, G)),
mintzokera.
Modo de hablar; lengua.
"Estilo en el hablar"
Lar.
"Idioma"
Lar, Añ.
v. mintzaera, mintzaira.
Orretarako ara / emen zortzikuak / geure antxinakuen / mintzoerakuak.
Ur MarIl 126.
Txit berri gutxirekin eta mintzoera (estilo) baten jabe ez naizala, iñola ere ezta izango A. Larramendiren diñakoa lantxo au.
Ag Lar 546.
Euren jaioterriko mintzoerea guztiz maite dabienak.
Ag Kr 99.
Ara, Joanes, poliki baserritarren mintzoeran, asko esatea beste da.
Ag G 120s.
I ere aietakoa aiz, ire mintzoerak berak agertzen au ta.
Ol Mt 26, 73 (He, Dv hizkuntza, TB, HeH mintzaiak, Echn mintzaira
).
Zomorrotalde ugariak, bakoitzak bere mintzoera berezian, agur egingo zeone aundiro ta ozenki eguzki-jaun irtenberriari.
TAg Uzt 75.
Mendi-mendiko urjaiotz edo / iturri bizi gardena, / bezin garbiya zuen irripar / eta zuen mintzoera.
EA OlBe 41.
Berealakoan mintzokera amultsuaz jardunean asi zan Jonekin.
Erkiag Arran 98.
Nik dedan mintzo-eraz / atera zaizkidak [bertsoak]
.
Zendoia 126.
En DFrec hay 4 ejs.