1.
(A). "(AN?), concupiscencia"A, que cita a Mb. Ukatu bear diotza bere ekarrai edo natural gaistoari eskaten diotzan izakari txatarrak. MbJBDev 317.
sense-2
2."(V), objeto, cosa. Oillar zar bat bai, ze izakaria! ¡Sí, un gallo viejo! ¡Vaya qué objeto!"A.
[Lapurrak] ez zuten ezer atera. / Ollar zar bat bai, ze izakaria! / Baña lapurrentzat ona da guzia. Mg( inVMg 95 (v. tbn. Zav RIEV 1907, 532; ib. 1909, 34 txibia bat, ze izakaria!)). Txorien kanta zoragarria aditu zuen goiz eder batean deadar egin zuen: Zuek, izakari txiki eta alaiak [...]. ArrGB 50.
Guk iñola ezin asma dezazkegun aleunka izakari. OrQA 207.