1.
zulatzale (
Lar) .
(Adj.).
"Agujerador"
Lar.
Sator zulatzaileen egitekoa.
MEIG VII 91.
Eta honen atalak, bikotetan elkarren etsai bilakatzen dira, neurketa zulatzailezko sastrakatan.
"En matorrales de incisiva geometría"
.
MEIG
IX 120.
(en colab. con NEtx)
(Uso fig.).
Lacerante, hiriente.
v. zulagarri.
Kulparen arantza zulatzaleetati libre.
Ama B. Arantzazukoaren Kondaira (1881) 2 (ap. DRA
).
Iñaziri, aspaldi aztuta zeukan oroipen zulatzailea nausitu zitzaion.
NEtx LBB 56.
2.
Minero.
[Somorrostro aldeko meatokietan] zulatzalleen alogera amabost erreal.
Eguzk GizAuz 158.
3.
Interventor de tren (que pica los billetes).
[Treneko] zulatzalliak bi bider geiago kendu biar eutzun, eta batena baño eztautzu kendu.
Kk Ab II 83 (cf. 82 txantel-zulatzalliak).
Zulatzaillea azaldu danean, danak atara daroez euren txartelak.
Agur-en Egutegia 1976 (ap. DRA
).
4.
(En el comp. hobi-zulatzaile
).
Enterrador.
v.
zulogile.
Bata pertzegile egin zen eta bestea oskigile; bata apez eta bestea auzapez; bosgarrena suge-zoratzaile egin zen; seigarrena hobi-zulatzaile.
Mde Pr 139.
5.
"
Zulatzallia <-tzailla> (armería), obrero que trabaja en el taladro. [...] Andrazkuak sarri zulatzalle eitten dabe
"
Etxba Eib.
.
TXULATZAILE.
"Agujerador, txulatzallea" Lar.