barkaor,
parkakor (A DBols).
(El) que perdona con facilidad.
"Indulgente"
A DBols.
v. barkabera, barkakoi, barkatiar, barkatzaile.
Ez, legez mundua ezta hoin barkhakor.
"Indulgent"
.
Birjin
415.
Frantzes Nazionea bere etsaien alderat bererat jeneros eta barkakor agertzen den denboran.
Iraultza 102.
Biotz onekoa ta barkakorra izatea gauz ona da.
Or SCruz 73.
--Zer nahi dun esan diezanadan? [...]. --Deus ere, deus ere, hain barkaor haizen ezkero.
Mde HaurB 39.