(
Aizk),
afetzionatu (
VocBN
,
Gèze).
"Affectionner"
VocBN y Gèze.
"Causar afección; cobrar afición a alguno"
Aizk.
Ezen haragiaren arauezko diradenak haragiaren gauzetara dirade afekzionatu.
Lç Rom 8, 5 (Dv haragiaren gauzei gozo hartzen diote, TB maite dituzte haragiko gauzak).
Hagitz afekzionatzen bazare ditutzun onhasunetara.
SP Phil 267 (He 269 haiñitz baditutzu maite).
(Part. en función de adj.).
Zeren hain afekzionatu erakusten zaren Iainkoaren tenpleko gauza gaizkituén drezatzen.
Lç
Dedic
* 5v (v. tbn. otro ej. de Lç s.v. afektatu
).
--Nola dago zure nausi Iauna? --Ungi eta zure untasunaren desiratzen dena eta afekzionatua zuri serbizio egitera.
Volt 279s.