1.+ teinkatu. Estirar(se); tensar(se). Lotu zioten esgarri bat ezkerreko besora, eta tenkatu zuten bertatik al zuten indarrarekin, eskua bere zulora iritxi zan arteraño. "Tiraron de él". EE 1884a, 303. Zapi teinkatu aundi batera / zuzenduz txorrotx bere agaia. EA OlBe 17. Erpiñari buruz ukaldi-adoitzat arranbela tenkaturik. Zait Sof 91. Ustaia tenkatuko ta artez ipiñiko du. Or Ps 7, 13 (BiblE teinkatu; Ol tenk dauka). Orra zergatik [...] lepoa teinkatuta, gurdi negartiak narrazten dituten. "Contenta ceruice". Ibiñ Virgil 105. Alperrik tenkatuko dizkiezu [zaldiei] euskarriak. Ib. 80. Meaka barrenak zotin luze batekin tenkatzen zaizkio. Ib. 104. En DFrec hay 3 ejs. de tenkatu.
sense-2
2.Detenerse. Soldadu bakar batzuk etxe onen atze aurreko ateetan tenkatu ziran. OrSCruz 26.
sense-3
3.Oprimir. Hantik ere berze bizkaiak ere tenkatürik, beren odoletik die laister bihotzaren zokhorriala igorraiten. Egiat 249 (errata por tink-?).