(
SP (sg. DRA),
A),
deuskai (
Dv,
H,
A).
Apto, útil, capaz.
(Empleado sólo en frases negativas).
Ez da deusgai, sin más complementos, significa 'no sirve para nada'.
[Emazteak] gizoner beha balite, elizate bat honik, / eztiroite deuskai denik utzi iauki gaberik.
E 125 (el ed. traduce "ezertako gai").
Gaizki egitera emanak, ungi egiterakotz ez deusgaiak.
Lç
Ins
A, 1r.
Ezta gehiagorik deusgai kanporat iraizteko eta gizonéz ohondikatu izateko baizen.
Lç Mt 5, 13 (He deusetako gehiago ez da on, TB ez du gehiago deusik balio, Dv deusetako ez laite gehiago).
Ezta lurrekotzat, ez ongarrikotzat deusgai.
Lç Lc 14, 35 (He gai, TB, Dv on).
Ezi ezta deuskai edertasuna, / lagun ezpadu hontarzuna.
O Po 17 (tbn. en O Pr 592).
Zer nahi den mundu huntan gertha dakigun, ez da deus-gai, hura guri arrapatzeko edo nahasteko, gerorrek nahi ez badugu.
He Gudu 150.
[Jaungoikoak] sazerdote aren sentenzia [...] aprobatzen ez badu, deus gai ez gara.
LE Urt 227 (en el ms. original 81r deus aiezgára).