1.
(SP, Urt I 118, Lar, Dv).
Velero.
"
Untzi belaria, navire à voiles"
SP.
"Velero, velera, muy ligero, belaria, ariña. Lat. Navis celerrima"
Lar.
"
Belari ou belakari, (bon ou mauvais) voilier"
Dv.
Nekeez berze alde duk herioa hurbilla, / Zenbat lodi baita untzi belariaren gilla.
EZ Man II 129.
Egizu othoi untzia den urean belari.
Ib. 129 (parece tratarse de hipérbaton (=untzi belaria den urean); no se puede excluir sin embargo un uso predicativo, con un sdo. aprox. de 'haz que el barco navegue a vela en el agua').
2.
Marinero que maneja las velas.
Eta nork ez daki ez dela haizea bezain aldakorrik, batean ba, bestean ez, batean alde baterat, bestean besterat! Bazutela lan belariek!
"Les voiliers"
.
Ardoy SFran 152.
Belariek bazuten lan haize ukaldier eta uhainen oldarrer behar zen bezala ihardokitzeko, batean belak altxatuz, bestean apalduz, untzia joan zadin edo lasterrago edo emekiago.
Ib. 246.