Etim. De gara- (< garo) + eban (relacionado con ebaki, con la única diferencia del suf., -n o -ki); cf. ir(a)eban 'sitio en que se corta el helecho', lueban 'trinchera".
1.
(Aq→A),
garaman (G-azp),
garamen (G-to),
garaban (G-azp),
gaaman (G-azp)
Ref.:
A (
garaman, garamen
);
ZestErret
.
Helechal.
"Sitio donde se corta halecho o helecho, garebana, irebana (G)"
Aq 232.
v. GARO-SAIL.
Ikusi garamanak (idesaillak), nola dituzun ondoen; edo garo utsa edo zuaitzaz nastuta.
Munita 95.
Garaman, belardi, [...] otadi.
Ib. 95 (v tbn. 69).
Pasa ondoren ainbat / baso ta garaman.
Zendoia 105.
2.
"
Garamana, corte de helecho"
Garate Cont,
RIEV 1935, 350.