(
Sal ap. A
; Lar),
erazi (
Dv),
erazo (
Lar,
Añ,
H),
arazo (
Añ).
Hacer hacer; causar, provocar.
"Compeler"
, "necesitar, precisar a hacer algo", "obligar a hacer algo" Lar y Añ.
"Parfois, et lorsque surtout le verbe qui l'accompagne a dejà été exprimé dans la phrase, le suffixe erazo, que le V dit indifferémment eraso, est employé seul [...]. Zenbat bidar guzurragaz juramentu egin dan, eta zenbat bidar besteri eraso jakan [...] (Astar)"
H.
(Sólo citamos los lexicográfos que señalan claramente el valor de palabra independiente).
Erazo eikiozuz zeure biotzari iru gauza oneek: lelengo humiltasuna.
Añ
EL2
54.
Eurak biarra egin eta umiai eraso.
Astar II 89.
Baita pekatu erazo leijuena bere euren umiai.
Ib. 94.
Olakorik erazo baziñeist.
Otx 22.
Zenbait parre eztitxo nago erazirik.
"Causar"
.
Otag CancB
III 227.
Badeutse negar gaur erazo.
AB AmaE 177.
Haiek [harginbeltzek] dütie goberniaren baiareki erazten hanitxtto <haintchtto> lege.
ArmUs 1892, 138.
Neskatxaren barruan alako barriraztasun ta antzaldatze nabarmena erazo eben [...] itz samurrak.
Erkiag Arran 82.
Mover a, instigar a.
Esker-mesede guzti oneek mugitu ta erazoko ez gaitu bere izen santua santifiketara.
Añ
MisE
43.
Neuri be erazo egin daustazu emakumien aurka iñon diranak esaten.
Otx 29.
"Hacer, obligar. Arazi xugu (Sal), le hemos obligado. [...] Generalmente se adhiere a otro verbo; sin embargo lo he oído aislado en Sal"
A.
"
Aazi (BN-baig), obligar"
Ib.
Ene errenak ezion ikasinai biloaren motxtan baia arazi naun; egun, eskerrak niri, daki bere ofizioa, ñork bino obeki.
Mdg 144.
Lagi au bere atal gustijetan gorde dagijela ta gorde-eragin, bete ta erazo. (1918). ForuAB 143 (cf. betearazi).