(
G ap. A
),
autorrera (
V ap. A, que cita a Ur; Dv (que cita a Ur)).
Testimonio.
Zeñek emon deutsan autorreria Jaungoikuaren berbiari, eta Jesukristoren autorreria, ikusi zituzan edozeintzuk gauzai.
Ur Apoc (V) 1, 2 (Lç testimoniaje, TB, Ur (G) lek(h)ukotasun, Ip jakilegua, Echn testimonio, Ol aitor, Ker autor, IBk aitormen, IBe testigantza
).
Nik nere buruaz aitor-egiten badut, nere aitorrera ori ezta siñesgarria.
Ir YKBiz 107.
Ori ikusi duenak aitortzen du, ta egiazkoa da orren aitorrera.
Ib. 510.
Yesusen aurkako (kontrako) aitorrera bat billatzen zuten, ura illarazteko. [...] Lagun askok gezurrezko aitorrerak egiten zituzten ari buruz, baña aien aitorrerak etzetozen batera.
Ib. 476.
Gizadi osoaren aitorrera [Jainkoaz]
.
Vill Jaink 15.
Ez gera emen asiko aspaldiko kontu eta oiturak kontatzen: Konfuzio, Buda, San Pablo..., milla aitorrera aipa zitezken.
Ib. 158.
Aitorrera orretan dago oinarritua kristau fedea.
Vill Aranzazu
1980, 6.
Reconocimiento, confesión.
Artu egizu nire gorputzaren usteltasun eta desegitia zure anditasunari egiten deutsadan autorreria legez.
DRA .
Neuk maitetuko zaitut iñork baño geiago ta obeto. Ikusiko dezu [...]. Autorrera onek etzion Maleni onik egiñ.
Ag G 231.
Eta ona zer aitorrera egin zuen orduan Yoanek; aitortu zuen bada goraki ta etzuen ukatu, ta esan zuen: "Ni ez naiz Kristo".
Ir YKBiz 51.
Confesión (sacramento).
Amando apezpikoaren oiñetan autorrera (confesión) on bat egiteko usteagaz.
Ag AL 20.
Bada gaizki zegoan gizagaixoa [...] ta bere autorrera, azkenengokoa egiñ nai zeukan.
Ag Ezale
1897, 187b.