1.
(Bera),
onezpen. Bendición.
(Neol. creado por AG en 1897). Ogija estaltzen dauna, eztanian saltzeko, errijan gaiztetsiko da; baña aldi ta neurri onez saltzen dabenen buruban, onespena. AG 1450.
Orrelako onezpena / Otoi dezagun aurrena. B. ElizondoEskual 14-7-1911, 4.
Ta onespen, benedikaziñoa emonaz agur egin eutsen gero. BelausAndoni 15.
Apaizaren onespena artzeko burua makurtu. ArgiDL 71.
Ezkontsari aurrekotzat nire onespena ematen diat. OrMi 47.
Zoazte, ba, Jaungoikoaren onespenarekin. TAgUzt 310.
[Arto] pila ori azitzen dijoan neurrian, ixuriko ditue onespenak edo gaitzespenak [artozuritzalleak]. Ib. 293.
Arraunlari egokitzat, mutil zintzotzat goratzen zuen bertsoak Balendin. Mutil arentzako onespenak entzunik, pilpilka zebilkion Libe ederrari biotza. Ib. 244.
Elizakoak eta Aita santuaren onespena artuta. NEtxNola 39.
Lenik emaidazu, otoi, Gotzai-onespena. OrAitork 6.
Oparo onetsiko zaitut: nere onespenez, zure ondorengoak [...] itsasertzeko ondarra aña izango dira. OlGen 22, 17.
Jaungoikoaren onespena bailitzan etorri baizitzaion. EtxdeJJ 180.
Eta Deunak berak itsasoaren onespena egiteko [...] ziñua egingo baileuan [...].ErkiagArran 35.
v. tbn. A Ortzuri 142. Eguzk LEItz 121. Enb 46. Laux BBa 110. PMuj Noni 74. AZink 78. En DFrec hay 17 ejs. de onespen , meridionales.
sense-2
2."(AN, L, BN), aceptación"A.
Eta or amaitu ziran aurrerako itaun eta kontu artziok. Eta ez zan falta besterik: guztion gaitzespena edo onespena. Gerrika 89.