1.
(Dv).
Inusual, inhabitual.
Ikuskari gerthuz ohitugabea.
SP Phil 131 (He 134 ikhuskari uste gabeko).
Iñoiz sartzen nauzu biotzaldi oso oitu gabean, barnera.
Or Aitork 298.
2.
oitubage
(Lar DVC 273, H). Desacostumbrado, no familiarizado.
Nola orrazatutzen / zan oitu gabea.
Noe 23.
Arrantzuko zeregiñetan oitugabea izanda.
TAg Uzt 218.
Jokoetxera zijoaken buruarin oitugabeak zearo lumatzea.
Ib. 170.
[Mandoa] onelako umekeritan oitu gabea izanik.
Berron Kijote 106.
Era ontako gertaera ta burrukaizunetan oitu-gabeari.
Ib. 216.
Artzaiak, ardo edaten oitu gabeak izaten ziran.
BasoM 85.
3.
oitubage
(Lar, H). "Descostumbre, oitubagea" Lar.
OHITUGABEKO.
(oi- BeraLzM).
a)
Inusual, inhabitual. "Inusitado, desacostumbrado" BeraLzM.
Bur-muin lodiak nekatzen, ohitu gabeko terminak ulertu nahiz. Mde HaurB 83. Oitugabeko ikuskizun bat miresten du. Ibiñ Virgil 46.
b)
Desacostumbrado, no familiarizado.
Gastia dozu oindiño ori eta urijetan ottu bakua. Otx 123. Alako indar-neurketetan oitugabeko mutilla. TAg Uzt 230. Oitu gabeko ikaratiekin beraiek egin oi dutena. Or Aitork 125. Oiñak egostu yakaz. [...]. Aspaldian oitu bageko ibiltaunari oi yakana. Erkiag BatB 115s.