1.
Paciente, sufrido.
Onginai ta amorio egiazkoa eramankorra da, dio S. Paulok.
(1 Cor 13, 4)
"Patiens"
.
AA II 94 (IBe, IBk eramankor; Lç pazient, He, TB pairakor, Dv, Bibl jasankor, Ker eroapen onekoa).
Eramankor, errukitsu.
Or Eus 265.
Harro eta apal, eramankor eta suminbera, herrikoi eta landu.
MIH 264.
2.
Llevadero, soportable.
Jesus egiten zan lagun nere erbeste onetan [...], eramankorragoa izan dezadan.
Ant JesBi 127.
Nork ez du bere gogo-nekea / eramankor arkituko?
Tene (
in
Onaind MEOE 852
).
--Joxepa: uste dezu berriztu genezakeala gure purrukatutako bizitza zoriontsua? --Eramankorragoa egin, bai beñepein.
ABar Goi 75.