Euskaltzaindia. OEH. Orotariko Euskal Hiztegia
goiburua
sense-1
1.
(
AN, L, B, BN; SP ,
Urt I 210,
VocBN
,
Dv ,
H ,
VocB
),
maingitu (
Aq 1144),
mainkutu (
-kh- H ),
mainkatu (
-kh- H )
Ref.:
A ;
Izeta BHizt
.
Quedarse cojo; convertir en cojo.
"
Zaldia maingutu dut, maingutu zaut
"
H .
Egizue zuen oinentzat bide xuxen bat, amoreagatik maingutzen dena ez dadin arras aldegin .
TB He 12, 13.
Hezedüra sarthüko da gure egongian, eta maingütüko gitü .
Arch Gram 35.
Nihork ez dezan mainguturik zeiherrerat egin .
Dv He 12, 13 (He mainguka dabillanik
) .
Gure zango gaizoek zer etzuten kusi hango lohi zuri hotzean! Badire gure lagunetan han beren biziko maingutu direnak .
Zerb Gerlan 52.
Etzuen bakarrik kolpe horrek betikotz maingutu behar .
Ardoy SFran 78.
Maingutzea ez aski! Oraino eskaletu behar!
Ib. 101.
azpiadiera-1.1
maikutu (-kh- H ),
maikatu (-kh- H ).
Enfermar de glosopeda.
Denek konpreitu dugu zer egin behar den ardien maikutzetik begiratzeko .
Herr 3-5-1962, 1.
sense-2
2.
(Aq (AN) , vEys ; -iñ- Ht VocGr 334).
"Boiter"
Ht VocGr .
"Cojear, maingutu, neutro"
Aq 705.
sense-3
3.
(Lar , H ).
"Mancar"
Lar .
Cf. mankatu.
sense-4
4.
(Con burutik ).Alelarse, atontarse.
Baña aizen ezkeroz / burutik maingutu, / artaraño, non nai dek / nerekin jokatu .
It Fab 189.
sense-5
5.
mangutu
(V-arr-oroz-m, G-azp ap. A). "Entumecerse (los dedos)" A.
Atzamarretan egoten da [negua], eurak alkarren artean asarratu daitezan, txikortu edo kipautu edo mangututen .
A Ezale
1897, 338b.