(G, AN; H (V, G)), ixtitu (AN-gip, L, BN; SP, VocBN , Dv, H), istiatu (Lar, H), eztitu (Sal), iztitu (H) Ref.: A (estitu, eztitu, ixtitu) .
"S'ârreter, faire ârreter" SP. "Estiar, pararse [...] istia, istiatu, que significa retirarse hacia atrás y es término de boyerizos" Lar. "Cejar" , "recular" Ib. "Faire reculer un attelage, en frappant au museau les animaux qui traînent la voiture" VocBN . "1. [...] Ixti zaitzik idiak. 2. [...] Aitzina, ez izti (Harb [ed. 1690]). 3. au fig. avoir de la répugnance pour agir en un sens qui n'agrée pas. Gauzak alde onhetsgarrienetik behar zaizko erakhutsi, ixti eztadin, [...] afin qu'il n'hésite pas à y consentir. Syn. ixti, ixtian egotea, herabe izaitea " H. "Atrasarse" A. " Eztitu, hacer recular" Ib. " Ixti atzera, atrás" Darric (ap. DRA). v. axtitu; cf. 1 esti.
Hartzen dugu borondate obra onak egin behar ditugula, eta ethortzen gara egin behar ditugun orenera, ordea han ixtitzen eta gibelatzen gara. Ax 47 (V 30). [Bekhatu baten] egitetik ixtitzeko eta gibelatzeko. Ib. 126 (V 83). Zure semeak, atze oriek nere ondotik istiatuta, yainko arrotzengana bait-doazke. Ol Deut 7, 4.