1.
(V-arr ap. A
; H),
egikuna (V-arr ap. A),
egikun,
eikun. Acción, acto; operación.v. egikunde, egintza. Egikune santu oneri ekin ta ekin. AñEL2 186.
Bere sabelian, Goteunaren egikunez, sortutako gorputz ederra. EleizGDBidea 29.
Txit irabazkintsua dan egikunetik zintzilik daude. "Operación"
.ZinkCrit 43.
Egikun zeatztasunak. "Pormenores de la ejecución"
.Ib. 3s.
Zure egikunen yabe ta yaurlea izan. OlImit III 38, 1 (SP, Leon obra, Ch akzione, Mst egitate).
Bere zuurtasuna norañokua zan erakusteko, bere egikun bat da naikua. KkAb II 81.
Sinismen eta egikun oetako batzuek gaurdaño ere iritxi zaizkigu. JMBELG 89.
Etzazute Atenai iriaren izen ederra egikun gaiztoz itsusitu. ZaitSof 113.
Eikun oiek beinola euskaldunek bi izar oiei begirune aundia zietela darakuskigute. EG 1956 (5-6), 78.
sense-2
2.egikuna "Acción, modo de hacer algo" Añ. Cf. berbaegikune.
sense-3
3."
Egikuna (V-ple-ger), traza, forma, señas del individuo"A.