1.
(
S, R ap. A
; Foix ap.
Lh.),
xinta.
Piar, canto de pájaros.
"Gorgeo, canto de los pájaros. Txori txarrak txinta txarra
"
A.
Lur ukatu orri azken txintak joko dizkan txoria.
Mok 22.
Urretxindorraren xintarekin.
Or Mi 12.
Txori amak aien miñez zumeldian ari zun nigar-txintari erne negokion.
Ib. 112.
Xori xarrak, xinta xarra.
(BN).
Lander Eusk
1925 (IV) 42.
Beren pirripi ta txintaz zelai-mendiak alaitzen dituztenak.
NekIr 65.
Kabirik-kabi zebiltzan / abestuz txinta eroak.
Jaukol Y
1933, 28.
Urretxindor gaxoa / betiko ixildu da. / Bere txinta bikañak / akitu zaizkigu.
TP Y
1933, 181.
Etzezakean urretxindor batek [egun] ua baño egoa-begi zoragarriagorik aurkitu bere maite-xintak ixurtzeko.
TAg Uzt 55.
Txoriaita daitekeanak zoragarrizko txintak eta txorrotxio txarmantak jo oi ditu.
Erkiag Arran 102.
Zelaietako txorien txintak.
Ibiñ
Virgil
78.
Hain xamurra zen [txori] haien xinta.
MEIG IX 102.
(Fig.).
Anaien txinta urruna, / oiu ta dear laguna.
Inzag Y
1933, 419.
Entzungo al-degu, anbat, sarrigo olerkari onen xinta.
TAg Y
1933, 25.
Mintzo ixillez alkarri maite-txintak ixuriz, dijoa bikotea.
TAg Uzt 8.
Erri guzia [...] txistuaren txinta alaiaz betetzeko.
Etxde AlosT 16.
Ez bein, bai birritan, maite-xintak alperrikako izatea.
Erkiag Arran 160.
2.
Soplo (de viento).
Ara aize-xinta: sartu dakie / ezurretan otzikara.
"Racha de viento"
.
Or Eus 342.
--Aizeak dantzatuko zian-da. --Etzan aize-txintarik ere zoko artan.
NEtx Antz 50.
TXINTA-SOINU.
Sonido de piar de pájaros.
Eta maiatz-eguzki alaiari ongi-etorrika diardute ingurumaiko sasi-belazeak, txinta-soiñu ta usai gozo.
Mok 3.
TXINTA-TXINTALARI.
Zegaitik ur ertzean / txinta txintalari, / ez eutsozun abestu / loitu nindunari?
"Canta que te canta"
.
Laux BBa 88.
TXINTAZ.
Piando.
Eguzkiak batera / txoria xintaz atera.
Or Poem 553.