1.
bur-bur-bur (Sal, R ap. A
; Casve) .
(Onomat. de la ebullición (en sentidos prop. y fig.)).
"
Burburbur 1.º (Sal, R), onomat. de la acción de lavarse la cara. 2.º (R-uzt), onomat. de la ebullición fuerte"
A.
"Bouillonnement, burburbur
"
Casve.
v. bor-bor, gor-gor.
Erdia lo bizi dela Iruña erraitera ginoazke, ez bagine orhoit San Ferminetako jaiek [...] burburbur pizten duten alaitasun erhoaz.
JE Ber 20.
Minutan burburbur bethe zen jendez karrika guzia.
Ib. 94.
Su-garra burburbur ari denean: aize egoa (andre-aizea) eldu da.
(B)
"Hace burburbur"
.
A EY I 260.
Eltzekariak, bur-bur.
Lander (ap. DRA).
Hazaroan, bur-bur-bur, erortzen dira emeki hostoak lurrerat.
SoEg Herr
27-9-1955 (ap. DRA
).
Algerian bur-bur-bur gorde-agerka, alhan dugula beti gerla itsusia.
Ib. 14-2-1957 (ap. DRA
).
Bur-bur, gau eta egun, lantegietako ke-bideak.
Ib. 30-2-1961 (ap. DRA
).
2.
"
Burbur, onomatopeya del trueno"
A Apend.