2.(BN-baig), mehagune (BN-ciz-mix), megune (B, Sal), meune (G-to; mehu- S), mee-una,meuna (V-gip). Ref.: A (mehegune, mehagune, megune, meune); Iz LinOñ 181; Etxba Eib (meuna). "Trecho de delgadez, p. ej. en la extremidad de un palo, etc." A. "Parte delgada de cuerdas, paños" Ib. "Ona emen egurraren lodi-meuneak, meenetik asita lodieneragiñokoak, he aquí las partes delgadas y gruesas del leño" Ib. (s.v. egur). "Punto débil. Arixa meunatik etetzen da" Etxba Eib. "Ariaren "miar-mankaak" edo "me-unaak"; andik biurtuezkero "tirt" eteten zan aria" Iz LinOñ 181. Ari desberdin egiñaren lodigune ta meegunea: nodos y vientres. OrEus 104n.
Mee-unatik goria (lepotik gorakoa), gizonik geienak alperrik daukate. AndAUzta 103.
sense-3
3.
(BN-baig ap. A),
mehagune (BN-ciz-mix ap. A; Lh),
megune (B, Sal ap. A). "Rato de escasez, p. ej. en ciertos meses del año"A.
"Journées les plus courtes de l'année"Lh.