pozoatzaile (
SP (-aille),
H),
pozoazale (
SP),
pozuazale (
ph- S,
ph- Gèze)
Ref.:
Lh, Lrq (phozuazale)
.
Envenenador; hechicero, brujo.
"
Pozoazalea, sorcier, empoisonneur"
SP.
"Empoisonneur, qui empoisonne par le poison"
H.
Kanpoan izanen dirade orak eta pozoazaleak eta paillartak eta giza-erhaileak eta idolatreak eta nork-ere maite baitu eta egiten falseria.
Lç Apoc 22, 15 (He pozoatzailleak, TB pozoindatzaileak, Dv phozoindatzaileak, Ip phozuazaliak; Ol sorgin, BiblE aztiak).
Zaudezte urrun bi sentsutako presunen dantza eta bilkuia bihotz phozoatzaille hetarik.
EgunO ( in
Arb Igand 188
).
Mintzo dire lehen mendeak pozoatzaile eta enganatzailez.
Hb Egia 144.
azpiadiera-1.1
"Adulter sororis, arréba phozoatzáillea, arrebarekiñ datzána
"
Urt I 269.