1.
(V-ger-gip),
sopita (V),
supita (V-ger),
txopitaRef.:
A(zopita, sopita, supita);
IzArOñ(sopítta);
ElexpBerg
. "Remiendo de la abarca"A.
"
Sopítta, sopíttia, petacho (de la abarca)"IzArOñ.
"
Sepítta [sic] bat, un petacho que se pone en la abarca"Ib."Trozo de cuero que se utiliza para remendar"ElexpBerg.
"
Abarkak eitten zien ba ganau-narruakin, da azpixan ipintzen jakuen zopittia; zopittia, apurtzen zanian
"Ib.v. 2 zagita (2). Ekusirik an nobleziaren insigniatzat abarka sopitak eta azkineko zarrak. msOñ2 120v.
Bizi izan zan [...] abarka sopitia eriola, erpillak zatiketan zitubala. Ib. 116r.
Pipa motxa aotzean, / txapela okerrik, / zeure zopita zarrak / arrastau ezinik. ZavFab RIEV 1909, 38.
Abarka zarrai txopitea josten. AgKr 205.
sense-2
2."
Sopítta, sopíttia, (el) pedazo de costra que se suelta, pedazo de barro que se adhiere al calzado, el pedazo de césped que se levanta con la azada"IzArOñ.
sense-3
3."
Orbel-zopittaak, los remiendos que se ponen a la carbonera con broza y tierra cuando se le abren agujeros"IzArOñ.
azpisarrera-1
ZOPITA EGIN. "
Zopittia eindda, dícese que lo está la tierra cuando se halla dura y seca a causa del estiaje. Ezingo dou goldan eiñ, lurra zopittia eindda dago ta
"ElexpBerg.