Hau ere ez da kontzesioari zuzenean lotutako menderagailu bat, baina balio dezake perpausari testuinguru jakin batean kontzesio kutsua emateko.
Har ditzagun perpaus hauek, adibidez: Hitz berri gehiegi dituelako ez diogu ukatu behar ondo merezi duen txaloa (Mitxelena 1972b)422; Aberatsa dalako ezta gehiegi poztutzen: eta pobrea dalako ezta gehiegi penatzen (Gerriko).
-elako menderagailua duten perpaus horiek kausazkoak baino gehiago kontzesiozkoak dira. Perpaus nagusiko aditzak ezezko forma behar du hori horrela izateko; baiezko forma baldin badu, kausazko balioa izango du. Molda dezagun Gerrikoren adibidea, perpaus nagusia baiezko eran jarriz, hori erakusteko: Aberatsa delako pozten da: eta pobrea delako penatzen da. Mendeko perpaus horrek ez du kontzesioaren zantzurik.
422 Adibide hauetan, autoreek markatu ez duten arren, etenaldi bat dago -elako menderagailuaren ostean: alegia, mintzagai moduan interpretatu behar da -elako duen mendeko perpausa, eta ez galdegai moduan.