1.
(MgPAbVoc, Añ(V), Izt 11v, VocCB.(s.v. triskatu)→Dv)
Destrozar; destruir. "Despedazar" Mg PAbVoc y VocCB. "Desgarrar" Añ. "Romper en pedazos muy menudos, o hacer añicos" Ib. "Romper vestidos [...]; romperlos mucho o destrozarlos" Ib. Tito Erromako Agintariak Ierusalengo uria trimindu ta austu ebanetik gerora. AEzale 1897, 305a.
Orduban sartu yakon Motrollo, aiztua kendu ta beragaz bertan triminduteko ustiaz. KkAb I 38.
sense-2
2.trimendu (VocCB (V, s.v. trinkotu) Dv; A (que cita a Ur)). Aplastar; oprimir, comprimir. Bestetik [ikusten dira] gizon, zaldi eta idi trimendu eta zapaldubak, dirianen anzik bere baga. Astar II X. Batuten dabe bedarra, ezkotuten dabe, trimenduten dabe eskuakaz eta itxiten deutse. UrDial 57 (It trinkotu, Dv, Ip tinkatu
).
Trimendu euen bere oin garbiyagaz [suge] onen burua. UrBulaAl 29.