Euskaltzaindia. OEH. Orotariko Euskal Hiztegia
goiburua
sense-1
1.
(
-th- L, BN ap. A
;
Dv,
H),
mitiriki (
-th- S-saug ap. Lh; H).
Insolentemente; desvergonzadamente; violentamente.
Gizonari orain zaizko muthiriki ondartzen [arraiñak]
.
EZ Man II 153.
Ahalke gabeki, muthiriki, kantoin guztietara begiak dabiltzala dabillan emaztea.
Ax 392 (V 256).
Sumintzen bazaik muthiriki / bihotzean suge-herra.
Gç 139.
Ensarratzen zaio muthiriki spirituari.
Ch III 34, 3 (Ol y Leon gogorki).
Hain muthiriki ofensatu dudan arren ene konbersionea bethi geroagokotzat uzteaz.
He Phil 76.
Teillarik nahi badio mutiriki jazarri [ohiko usantzari]
.
Monho 48.
Debruak atakatu zuen (fraide gaztea) muthiriki hainitz tentamenduz.
MarIl 65.
(ap. DRA; la ref. es incorrecta)
Eta aitzinean zihoazenek erran zioten muthiriki ixilik zegoela.
"Increpabant"
.
HeH Lc 18, 39 (He mehatxuz, Dv gaizkika, Leon erasiaka).
azpiadiera-1.1
(Ref. a fenómenos naturales).
Muthiriki ezen hedatu ziren [urak]
.
Dv Gen 7, 18 (Urt borthiztu, Ur andizkiro azi).
azpiadiera-1.2
Con rebeldía, indócilmente.
Nekhez eta muthiriki obeditzen baditugu Iainkoak gure gainean ordenatu dituenak.
SP Phil 249 (He 251 herabe eta gaitzikor).
sense-2
2.
muturiki.
Esforzadamente.
Haatik, lanian ari direnian [langileak], müthüriki ari ditiala.
Herr 4-6-1964, 3.