1.
(AN, B, L, BN, S; SP(erb- sin trad.), HtVocGr, Lar, Añ, H, Dv),
herbaildu (L),
herbelduRef.:
A(herbaildu, erbaldu);
IzetaBHizt
. Debilitar(se). Bethiereko marraskek eta inzirinek herbaldu naute. Harb 339.
Jende gazteak sobera barurtuz erbalduak errazki bihurtzen dira gauza gozoetara. SPPhil 317.
Eriotasunarekin flakatzen eta herbaltzen da. ES 105.
Gorputzez erbaildu ta / kunkurturik bizkarra. Bordel 101.
Urthek zutenean tristea herbaldu. Gy 260.
Yuduek herbeltzen dute gizona; bainan hor dire sakramenduak, haren laguntzeko eta hazkartzeko. HbEgia 102.
Har-arazi zeien edariño bat, erran ditugun mikrobio erbailduak zauzkana. JEMed 112.
v. tbn. LE Urt ms. 118r. Dh 57.
azpiadiera-1.1
(Part. en función de adj.). Zergatik ezen Jesukristo oraiño erbalduak ginenean, hill izan da gaixtaginentzat denbora exlejituan. HeRom 5, 6.
Emazte bat, hamabi urthe hartan odol-ixurtze batek herbaldua zedukana. "
Patiebatur"
.HeHMt 9, 20 (He penatua
).