1.
aterbetu,
atherbutu (
H (S)).
Resguardarse, albergarse, refugiarse.
"
Atherbutzea, se mettre à l'abri de la pluie"
H.
v. aterpeztatu.
Gure aldospea, / Non aterpetuko dan / Euskal-bizitzea. AB AmaE 180. Korta batean aterpetu zireanean. Ag Serm 490. Ez al ziñan ba jetxi Urkiolara zu, / ekaitzean genezan non jo ta aterpetu? Loram 113. En DFrec hay un ej., meridional, de part. en función de adj., en el sentido de 'refugiado (político)'.
azpiadiera-1.1
aterbetu (T-L).
(Trans.).Alojar, procurar alojamiento; albergar, guardar a cubierto.
"Abriter"
T-L.
Amerikanoak diru gehiago igortzen du atherbetzeko, hazteko baino.
Herr 29-9-1958 (ap. DRA
).
Karrakeiak bazuen barnerik asko, noizbaiteko biziteia, kabaleteia eta belarteia ere aterbetzeko.
Larre ArtzainE 55.