ezteile (A),
eztaigile. Organizador, anfitrión de una boda."El convidante a una boda"A, que cita el ej. de Mb. Sartzen da gero errege ezteilea, ezteietakoak zer eran an arkitzen ziran ekustera. MbOtGai III 296.
Eztai-gilleari itza emanda esan zion: bazkari edo afari bat ematen dezunean [...]. Lard 416.