1.
(Lar, H, A). Hacer pegar, hacer chocar, estrellar."Estrellar a uno, eraio. Te estrellaré contra una pared, pareteari eraioko aut
"Lar.
"(G), estrellar"A(que cita a Ur).
Ama bere semeakin batean eraioa gelditzen zala. (Os 10, 14). Ur( inBOEg 1513 (Dv bere umeen gainean zathikatu zuenean, Ol, Ker ormak umeen gañean zapaldu
)
).
azpiadiera-1.1
Estrellarse. Bere nai ogenduna eraio zan neskatx gaztearen birtuteren kontra. OtagEE 1881b, 61.
sense-2
2.
(Lar, H). "Acarrearse algún mal, eraio, erakarri. El se acarreará a sí mismo alguna enfermedad, bere buruari miñen bat eraioko dio, erakarriko dio
"Lar.
sense-3
3."
Azkarate ta Bedaio, elkar ezin eraio [...], no poder arreglarse mutuamente (G)"A EY III 141. Bi izen ôk elkar ezin eraio dezate. "No se avienen"
.OrEus 132.
--Esana duk, ba: "Askarate ta Bedaio, alkar ezin eraio!" --An eraio zunaten. OrQA 191.