Euskaltzaindia. OEH. Orotariko Euskal Hiztegia
goiburua
sense-1
(V-gip ap. Elexp Berg
),
koajetsu,
kurajetsu.
Valiente, impetuoso, decidido, enérgico.
v. kuraios.
Probentziyako portu geienak / abisatuak ziran-ta, / deliberatu degu jartzia / korajetsua izanta.
Xe 281.
Itsasoko trapasak eta ibaieko ur koajetsuak jotzen dute elkar [Bidaso-ibaiko sarreran]
.
Otag EE
1887a, 496.
Korajetsu dabiltza, / atera kontubak, [...] / izutzen ez dubenik / ez da olatuak.
Arrantz 28.
Itxasoetan onek izan zun / biotza koraje[t]sua.
Auspoa 7, 94.
[Gizona] umilla eta korajetsua, / leiala eta zuzena.
Tx B 95.
Indar aundiko gorputza dauka, / korajetsua barrutik.
Tx B I 167.
Korajetsu ta bikaña ziñan / beti aurrera joateko.
Basarri 31.
Gipuzkoatarrak aruntz juan giñan / gu kurajetsu eta bero.
RAzk Auspoa
39, 47.
v. tbn. MendaroTx 323. BAyerbe 104.