1.
(
L, BN, S ap. Lh
; Lar,
Añ (G),
H)
Apestar(se), contagiar(se) la peste (sdos. prop. y fig.). "Apestar" Lar y Añ. "Empester, donner la peste" H. "Contracter la peste, s'infecter" Ib. "(Au fig., corrompre. Pekatuaren pozoiak izurritua (Cb Eg)" Ib. "Infecter" Lh. v. izurriztatu.
Guarda ditzagun bada gure belarriak itz eroen aizetik, zergatik bereala izango da bestela izurritua edo apestatua. Echve Dev 347. Burutik oinetara guzia legenez eta gaitzez izurritua nago. Dv LEd 66. Etzaitezeela izurritu (contagiar) sekula zuen alboan [...] Leon XIII-garrena berba loiakaz iraintzen dabenakaz. Ag Ioan 175. Beltzeriaz izurrituak ginen geldi. Azurm HitzB 61.
azpiadiera-1.1
"Infecter, empuantir. Bazterrak oro izurritzen dituen kiratsa
"
H.
"Rendre ou devenir sale, malpropre" Hb.
azpiadiera-1.2
(Lar, H (V, G)) .
(Part. en función de adj. o sust.).
"Apestado, izurritua, izurriaz eritua, gajotua
"
Lar.
"
Izurritu batek guztiak izurritu zituen
"
H (s.v. izurritzea).
"1. [...] Iges egin behar zaio izurritu bati bezala. 2. infecté, contaminé et qui communique la contagion. Erre bear izan zan ontzi izurritua [...]. 3. au fig., pestilentiel, corrupteur, pernicieux. Solas izurrituak
"
H.
Danak beragandik igesi zebiltzan, izurritu batengandik bezela.
Aran SIgn 35.