1. Izenordain indartuen genitiboarekin osatzen dira egitura bihurkari edo erreflexiboak nik neure (*nire) burua, zuk zeure (*zure) burua, hark bere burua, guk geure (*gure) burua(k)... Andonik bere burua hil du. Ezingo dugu geure burua horretara behartu. Ni neure buruarekin nagon haserre, ez hirekin. Bestelakoa da honako beste esaldi hau, hor ez baitago egitura bihurkaririk: Nire buruak ziba batek baino jira-buelta gehiago eman zituen.
; :2. Subjektu plurala duenean ere singularrean erabiltzen da nagusiki burua (geure buruari, zeuen buruari; Geure buruaren jabe gara), baina pluralean ere zilegi da: Ezingo ditugu geure buruak horretara behartu. Geure buruen jabe gara.
3. Singularrean beti da bere, eta pluralean bere zein beren, biak (eta euren, jakina) dira zilegi Ispiluan begiratu zion bere buruari luzaroan. Marinelek kareletik bota zuten beren/euren burua.
. Hala ere, anbiguotasunak saihestearren, egokiena pluralean beren (edo euren) erabiltzea da.4. Aditza du erregistrokoa erabiltzen da. Ez dira, beraz, egokiak gero eta sarriago entzuten diren honako esaldi hauek eta antzekoak :
?Asko gorrotatzen naiz (> Asko gorrotatzen dut neure burua).
?Sarritan ikusten gara egoera horretan (> Sarritan ikusten dugu geure burua egoera horretan).
Dena dela, batzuetan, aditzak da erregistroa onartzen du, orraztu, garbitu, aurkitu eta antzeko aditzekin:
Orraztu naiz / Garbitu naiz / Bakarrik aurkitzen naiz.
Baina okerrekoak dira beste hauek (aditzak du behar du):
*Garbitu zara aurpegia? (> Garbitu (al) duzu aurpegia?).
*Galtza berriak erosi naiz (> Galtza berriak erosi ditut).
*Apunteak etxean ahaztu naiz (> Apunteak etxean ahaztu zaizkit/ditut).
5. Neure buruan pentsatu ala neure buruarengan pentsatu? Datuen arabera, bi egiturak zuzenak dira, eta maiz ageri dira euskal literaturan: nork bere buruan pentsatzen zuelarik, bere burura erakarriko duela kaltea... / gaixoa bere buruagan pentsatzen, bere buruaganako amodioa, bere buruagan fidatua aurkitu...
6. Bada bestelako arazorik ere genitibo bihurkarien inguruan, batez ere hirugarren pertsonaren jokoan (gaztelaniazko su adjektibo posesiboak areagotua): noiz erabili behar da bere?, noiz haren? Jo sarrera honetara: : nire/neure; haren/bere.
EUSKALTZAINDIA (1987). Euskal Gramatika. Lehen Urratsak I (EGLU I). Bilbo: Euskaltzaindia (62-63 (+47)).
—(1993). Euskal Gramatika Laburra: Perpaus Bakuna. Bilbo: Euskaltzaindia (67. or. eta hur.).
—(2016). Euskaltzaindiaren Hiztegia. Bilbo: Euskaltzaindia (buru iz., 13. adiera).
— “Lexikoa: buru (neure burua, zeure burua, bere burua, beren burua/euren burua)”, Jagonet galde-erantzunak.
PETRIRENA, Patxi (2011). Morfosintaxiaren inguruko zalantzak eta argibideak. Gasteiz: Ikasmaterialen Aholku Batzordea (EIMA)-Eusko Jaurlaritza (105-106).