ASETASUN

Frantsesezko saturation kontzeptu kritikoaren euskal egokitzapena da. Kritika hizkuntzak bete behar duen baldintzetariko bat da asetasuna: aztergai duen objek tua asetzeko gaitasuna izan behar du, hots, idazlana erabat argitzeko ahalmena. R. Barthesentzat kritika hizkuntza metahizkuntza da; izan ere, berbaldi bati buruzko berbaldia da, lehen hizkuntza bati buruz diharduen hizkuntza sekundarioa. Kritikaren objektua berbaldi bat izanik, ezin bila dezake berbaldi horren egia, hiz kuntza bati ez dagokiolako egiaren kategoria, baliodun izatearena baino. Hala, edo zein idazleren idazlanera, edozein idazleren hizkuntzara, era bateko eta besteko kritika hizkuntzak eraman ditzake kritikariak (psikoanalitikoa, soziologikoa...). Honenbestez, kritikaria aske da kritika hizkuntza aukeratzeko, idazlana zein ikus puntutatik aztertuko duen hautatzeko, baina, aukeratu ostean, bi baldintza bete behar ditu: bata da, hautatutako kritika hizkuntza homogeneoa izatea; bestea, berriz, aztergai duen objektua asebetetzera heltzea, hau da, idazlana osoki azaltzera iristea.

[A. T.]

Ikus, halaber, L ITERATUR K RITIKA , N OUVELLE C RITIQUE .