1.
(A; -kh-Lh). Acción de renegar; apostasía."(G, Arr), apostasía"A.
"Refus, apostasie"Lh.
Pedrok bere ukamena negar-malkorik samiñenakin garbitzen zuen bitartean. Lard 448.
[Frantzesen] asmo eta uste berriak kristau fedearen ukamenaz naste zetoztelako. VillEG 1956 (1-2), 62.
azpiadiera-1.1
Rechazo. Ez litzake harritzeko ere oraingo ukamenak aurreraegi joanak izatea. Hori gertatu ohi baita, zealdoka eta zabu zabuka baizik ez dakigunez gero ibiltzen, giza-mugimenduetan. MIH 63.
Bat etorri ziren, nor baino nor amorratuago, Larramendiren kontra [...]. Zerbaitek [...] ekarri zuen bestetan etsai edo zirenen erabateko ukamen hori. MEIG V 99.
sense-2
2.(V-ple-m-gip, G ap. A).Negativa, negación. Epaikarijak eta danak, eskijertzat edo ziurtzat euken Motrolloren erallia bere koñatua ixan zala, onen ukamenai jaramon barik. Kk Ab I 45s. En DFrec hay 4 ejs.