(
R, S ap. A
; Ht VocGr,
Dv)
(Del verbo izan con suf. -(e)n, empleado en cabeza de expresiones de carácter distributivo). Sea. "Soit, ou" Ht VocGr. "Den handi, den xume, soit grand, soit petit" Dv s.v. dena. "Sea, se emplea como conjunción. [...] Den gizon, den emazte (R), sea hombre, sea mujer" A, que cita HeH. v. dela.
Eta den menbro batek zerbait sufritzen duen, menbro guziék harekin sufritzen duté: edo den menbro bat ohoratzen den, menbro guziak alegeratzen dirade elkharrekin.
Lç 1 Cor 12, 26 (TB nahiz... ala nahiz...
).
Baiñan den arrats, nahiz goiz / Ustekabez hill bedi.
Arg DevB 146.
Den gaiza faltsiek edo egia, berzeren akadoiala nago ta berze batek dioan bezala diot.
Egiat 275.
Hobea den [bizi] hura noizbait dukeien seguratu, / den emaille, den eskaille, griña xoilla hura du.
Gy 61.
Baina den zeruan, den lurrean, erranaren arabera egiteko gai da bethi.
HeH Io 6, 63n.
azpiadiera-1.1
Den negu, nola den uda, betik da erropa lagun ona (R).A EY III 154.