xenila
1.
(H (det., L, BN, S)),
xinila,
xelina.
"Redingote, chenille, vêtement"
H.
"Redingote"
Hb.
"Redingote, xenila, xenita
"
T-L.
La forma xenit, es fruto de una mala lectura por parte de Lhande ( T-L) de xenila de Hiribarren.
[Mirikuak] xapelak gorri eta abreak mukhitan, / xelina pelatua, kapa leihoekin.
Hb Esk 204.
Bertze batzuek aski hirirat yoaitea, / Han xenila puska bat nolazpeit yaunztea, / Mintzatzeko goraki fedezko gauzetan.
Hb ( in
BOEl 179
).
Khen arazi zakoten erregeri bai koleta, bai xenila edo gaineko arropa.
Elsb Fram 110.
Noiz-eta-ere ikusten baitut, [...] jadanik adinean sartzen hasia zen jaun bat, xenila handi bat soinean.
Prop 1894, 227.
Badoa [...] hilerrietarat, zituen hoberenak jauntzirik; galtza beltzak, xinila beltza, barneko xuria, xapel hertsi luze bat.
J. Hiriart-Urruty
Gazte Junio 1962 (ap. DRA).
Aspaldiko beilaren trastu bitxienak soinean: xenila, manta-labur, pordoin, kulubitxo, maxkur, arrosaio luze, ez du deusen eskasik.
Lf ELit 179.
2.
"
Xenila (BN-lab), chapeau haut de forme"
Lh.
Cf. infra XAPEL-XENILETAN.
3.
Oruga, larva de insecto.
Errepublika hunek iduri duela baratzeko xenila batzu, zoinek zikhintzen eta gastatzen baititzute hunkitzen dituzten aza hosto eta bertze gauza guziak.
Elsb Fram 149.
XAPEL-XENILETAN.
Vestido con sombrero y redingote.
Horra nun, xapel xeniletan, ederki emana, jaun bat hurbiltzen zaion.
GH 1925, 314.