otoz . "(V-arr-oroz-och), por sorpresa" A.
OTOZ OTO.
"Otoz otoa (V-arr), el encontrón, lo inopinado" A.
OTOZ OTO GABERIK.
"(V-arr-och) [...]. Otozozto barik, inopinadamente" A (que probablemente extrae de aquí el sust. otozozto "idea, pensamiento").
OTOZ OTOAN (V-ger-arr-oroz-och ap. A).
"Inopinadamente, a la inesperada" A. Parece que es de esta expresión de donde deduce un sust. oto "sorpresa".
Itsu triste bat otos-otoan / sartzen dan legez argira.
AB AmaE 47.
Eta su ta gar, otos-otuan / milla aldiz milla / jakezanean gure mutillak / sartu erdira.
Ib. 45.
Otoz otoan edo topoz topo edo itsu mustuan adiskide bat ikusi eban.
A Ezale
1897, 17a.
Ustekabe ta otoz-otoan gure mutillok bide-ertzeko idetzan urumea ta zaparrada ikerakorra asmatzen dabe.
Larrak EEs
1927, 92.
Prantziako matxiñada andia geiagoko barik, otoz-otoan eta bapatean etorri zanik egundo iñok eztau esan.
Eguzk GizAuz 16.
Ingiz beteriko lotura bat aurkittu eben otoz-otuan lastarramagearen barruban.
Otx 95.
Eta onetan leiatillako gazteak ba dirautsa otoz otoan.
Erkiag BatB 163.
Arek ikusi gurarik eukana, bapatean, otoz-otuan ikusi al izatea.
Ib. 43.
OTOZ-OTOKO,
OTOZ-OTOZKO.
Inesperado.
Otoz-otoko jazokunen bat, uste-ustebako asmo edo eretiren bat.
Erkiag Arran 29.
Otoz-otozko barri orregaz.
Ib. 125.