1.
(
Lh).
Signo, señal; símbolo; signo de escritura.
(Neol. de AG, derivado de ikurri, q.v.).
Kentzen doguz ss eta c izkijak (aboska ta ikurrak).
(1897).
AG 1201.
Ikur edo kiñuba au ixango yatzube.
(Lc 2, 12).
Ib. 1655 (Lç, Oteiza e IBe se(i)nale, Arriand lorratz, Ker ezaugarri
).
Menpetasun ikur noiz diran eta noiz ez.
Zink Crit 34.
Gurenda-ikurtzat dakartzuela / burestun zorunezko bat.
Enb 45.
Andra Mari jainkesaren irudi edo ikurra da.
JMB ELG 85.
Euzkadiko ikur eta ikurriñatzaz.
"
Emblema y bandera"
.
EAEg
21-10-1936, 99.
Ikur horiek Latin etorkiko direla.
Mde Pr 230.
Ikurrez eta ispilluz bezala [ikusi]
.
Or Aitork 183.
Arabe-ikurrez idatzia.
Berron Kijote 108.
Ikur bilduma, nolazpaiteko alfabetoa.
MEIG VI 134.
v. tbn.
JBDei 1919, 166. Eusk 1919-20 (I), 64. Eguzk RIEV 1924, 595. Altuna 98. ZA RIEV 1928, 588. Laux BBa 100. BEnb NereA 129. Onaind in Gazt MusIx 154. AZink 73. Gerrika 244. En DFrec hay 22 ejs.
Lema.
v. ikurritz.
Euskera aundiki-soiñekoz yantzi-bearra izaki nonbait bere ikur.
Markiegi (
in
Ldi IL 11
).
Bost-xentimoko ikurra.
"
Sello postal"
.
EAEg
11-12-1936, 513.
Orobat atera-agiri eta korritu-agirien ikur-zergari buruz.
"
Impuesto de Timbre sobre los cheques, talones y entregas en cuentas corrientes"
.
Ib. 14-12-1937, 1065.
2.
(Bera, Lh (que cita a Lf)).
Significado.
Ikur ori ikerri ta azaltzen duanean, Ikurtzazkuna (semantike) deritza.
Ol EEs
1919, 2.
Nehork ez baitaki xuxen zer ikur dauketen.
JE EuskG 239.
Pantheon erromanoa frango berritua zen, ez xoilki kanpoz bainan ikurrez eta balioz.
Lf CEEN
1973, 124.
IKUR-HEGAZTI.
Ave simbólica (heráldica).
"Belatxikia", Kornubiaren ikur-hegaztia.
Mde Pr 259.
IKUR EGIN.
Hacer un signo.
Ikusten baeban ixara andi bategaz ikur-egijon (señalia-egin), gelditxeko.
Kk Ab I 83.
IKURPEAN.
Bajo el lema.
XIX. mendean "Zazpiak bat" ikurpean bilduko den lurralde mordoa.
MEIG VI 49.