1.
(V ap. A
; H(V, G)),
ibilikera. Modo de andar."Porte"A.
v. ibilera (2). Ibilkerea, alperrak lanera eroaten dabena lakoxea. A BGuzur 116 (v. tbn. Ardi 56). Esakeran tolesgabea, ibilkeran adjutua, begirunean samurra. Ag G 134. Rodano, bere ugin nekatuekin, aundikien ibilkeraz, Aviñongo yauregia uruñatuz. Or Mi 118 (v. tbn. Tormes 63). Taketa lakoxe gorputz arteza, ibilkera leun eta bizkorra zituana. Kk Ab II 176s. Erroen biurri-antxak eta ibilkera aundizkoak alako gizon-tankera parregarria ematen ziotek. Ldi IL 17. Edo-ta alako aire ta ibilkera zahar-antzeko bat. Lek SClar 110. Ibillikerak ezin / [...] barrunbean / bizia itzalazi. Gand Elorri 80. Harrigarria da janzkiek daben indarra edozeinen ibilkerak, gogoetak, eta baita izakerea bera be, aldatzeko. Osk Kurl 58. En DFrec hay 5 ejs. de ibilkera. v. tbn. Echta Jos 62. Lh Yol 32. Mok 19. Altuna 82. Otx 58. TAg Uzt 6. Erkiag BatB 36.
azpiadiera-1.1
Ez egoan ez oñezkoentzat ez burdientzako ibilkera onik ez erosorik.Akes Ipiñ 8.
Bañan aapaldien urrenketari ematen dion ibilkerari oartzea ajola geiago dio. Gazt MusIx 67.
sense-2
2."Andanzas, ibilkerak
"Añ.
Ondo zaindduten ebezan gizon aren ibilkerak badezpada. EchtaJos 265.
Bertsolari arlote baten ibilkerak ez dirala antzerkira aldetzeko diña. LabY 1933, 193.