(SP, Sb-Urq, Dv, A (que cita a Jaur)),
haguatu.
Extenuar.
"
Zamaria hagoatu da ian gabe egoiteaz
"
SP.
"
Hagoatua, [...] lánguido, languissant"
Sb-Urq.
"Être réduit à une extrème détresse"
Dv, que cita a JesBih.
.
"Quedarse casi exánime"
A.
Cf. hagorandu.
Agur arima noblea, ene gatik tristetua eta hagoatua <ho->.
Harb (ed. 1690) 171.
Ethara hagoatuak biktorios.
Ib. 116.
Horrengatik dire zuen artean bainitz eri eta hagoatu.
He 1 Cor 11, 30.
Egarriz haguatua den orein edo orkhaitzak urhotxera lehia duen bezala.
JesBih 117.
Egarriak hagoatua dago.
Jaur 151.
Arratsaren otoitz fedegabe hagoatua kanpai etsietan / uda errearen ondoan.
Azurm HitzB 66.