1.
(V-m, G ap. A (que cita a Itza)
; Lar, Aq 292 (G, AN), VP
35v, Mg PAbVoc).
Gavilla.
"Fajos de lino, llamados en vascuence gabicos
"
(1528, Archivo General de Navarra).
ConTAV
160.
"Gavilla"
, "[h]acina, montón de haces", "haz mayor, que se compone de otros menores", "[h]acinar, [...] gabikoak egin" Lar.
"Haz, verbigracia, de lino, que se compone con la maza [...], o bien llámese faja o manojo"
Aq 292.
"Ataraten ziranean [liño muetak] lotuten zirean sortetan, da onei esaten iaken gabikoa
"
Ezale 1897, 292a.
v. 1 gabilla.
Eskutadak dituguz / gero orraztuten / ondo garramaduta; / ta arik eruaten / gabiko egitera, / beratu ditezan / pozu baten eukita.
Mg PAb 143.
Gabiko oneek daruez trimin trimin egitera erruki baga zur-mallu edo mazubaz.
Ib. 138.
Beso senduak biar dira mallubaz banatuteko, ta bitartian andrakume batek darabill gabikua biraak emoten.
Ib. 138.
2.
(V, G, AN ap. A
; Lar, Añ, H (s.v. gabia)),
kabiko (AN ap. A
; Lar, Hb, H (s.v. gabia)).
"Mazo de domar y macear el lino en hacecitos, kabikoa
"
Lar.
"Martinete de herrería, gabikoa
"
Lar, Añ.
"Sorte de maillet à battre le lin. Deit Jainkoa eta harekin, kabikoa
"
Hb.
"Mazo de mano, con el que se maja el lino"
A.
v. 1 gabi.
Dei Jainkoari ta ekin kabikoari.
"(A Dios rogando y con el) mazo dando"
Lar.
.
Dei Jangoikoarí, ta eutxi kabikoarí.
LE Urt (ms.) 109r (v. tbn. ed. de 1846, 307).