reserbatu,
erresarbatu.
Reservar, guardar; exceptuar.
v. erresalbatu.
Hari berari apertenitzen zaión ohorea hari berari reserba eta renda diezogun.
Lç Ins D, 2v.
Erreserbatzen duela beretzat edo bere superiorearen(zat) onen absoluzioa.
BLeiz 46.
Bere beztitzekoa reserbaturik gaiñeratikoa oro Iesu Kristen paubrer emaiten du.
Tt Arima 106.
Hango lurra sukhalde berriaren izanen da [...], erresarbatzen delarik aurthen han den artoa zeina sukhalde zaharraren gelditzen bait.
(1767).
SenperEus
68.
Jainkoari zaio erreserbatua mendekua, jakinen du gaixtoen punitzen.
Brtc 212.
v. tbn.
Erreserbadu: ZBulda 34. Reserbatu: OA 138.
azpiadiera-1.1
(Part. en función de adj.).
Zergatik deitzen baitire kasu reserbatuak.
EZ Man I 21.
Bekhatu hek deitzen dire kasu erreserbatuak.
CatLav 286.
(V 142)