1.
(
G-azp; h- Urt II 362).
Levantar(se), alzar; ensalzar.
"Arrogare, [...] haltatu, [...] goratu
"
Urt II 362.
Batbedera banitate gorde batez bere sainduaren bertzeak baiño gorago haltatzen hari dela, egiten dire banderizak eta hetan sartzen herrak eta inbidiak.
Ch III 58, 2 (SP abantaillatu, Mst besten gañetik ezartzera).
Eta bake hura eztago nork bere burua egiazki haltatzean; aitzitik nork bere burua egiazki humiliatzean.
Ib. 58,2.
Ets
a
iak naute tentatu, / obe deala kantatu, / badaukagu zer kontatu; / jan da eran ongi eta gañera / biziyuetan altatu.Xe 231. Egin da zenbait kamiyo, / [...] Biziyoetan altatu gera / oiek dirala meriyo. Ib. 233.
2.
(V-gip ap. Elexp Berg
).
Hacer(se) alto, aumentar la altura.
"
Asko altau da zuen neskatillia. / Altau eitten dau orrek eta (presak ura)
"
Elexp Berg. v. altutu.
.