1.
(
SP),
adarxo .
(Dim. de adar 'rama').
"Branchette, ramito"
SP.
[Itsasoak] hegira etxatzen zituen maxkorrak, adarxoak, belhar ondoak.
SP Phil 129 (He 132 maxkurrak, belhar ondoak).
Laster igarriko dioe adartxoetan dagoala fruta; ta oni oratu bear zaiola, adartxoa baztertuta.
VMg XII.
Matsaren adartxo, ta aienak ziran argal, indar, edo sendotasun gabeak.
Ib. 64.
[Aizkora-kirten] berri bat egiteko arbolai zien / adartxo bat eskatu; eman nai ez zien.
It Fab 262.
Euskeran ere ele beretik sortu dira abar edo adartxo asko, eta itxuraz banakuak izan arren, aidetasun aundia dute beren artian, guziak zuaitz batetik sortu bai dira.
Ayerb EEs
1916, 261s.
Elor-arantza edo adartxo bat.
JMB LEItz
96.
Uxoa, zer dakartzu / zeruko gauzarik? / Olibo-adartxoa / Birjiñak emonik.
(Canc. pop. in SMitx Aranz 49n
).
"Coliculus, zirthóintxoa, belhar zirthointxoa, belhar adartxoa, [...] belhar adartxo samúrra
"
Urt V 313.