Euskaltzaindia. OEH. Orotariko Euskal Hiztegia
goiburua
etimologikoa
Etim. De lat. fenuc'lum .
sense-1
(-ullu S),
puhuilu (S; H (S); pühüllü Gèze→Dv, Foix),
mihuli (BN-ciz),
mehula (L-ain, BN),
puhuila (-illa SP)
Ref.:
Alth Bot 8;
A (mehula, mihuli, mühüllü, puhuillü);
Lh (pühüllü);
Zerb GH
1932, 230
.
Hinojo.
"Fenouil, mehula. Ainhoan mehula erraten dioten landare zango luze huni, millua erraten diote Azkaindarrek eta puhuillia Xuberon"
Zerb GH
1932, 230.
v. 1 milu.
Egizü lehenik salda bat / malbaz, gimaubaz [...] / eta mühüilü aziz.
StJul (ms.) 50v.
Sagarren puntan mihula, / sagarren pean mihuli.
(Interpr?).
Ox 132.
Mühüllüa korpitzean ezarten da sirats gaixtorik yin eztadin.
(S).
A EY I 91.