(V-ger ap. A Morf 172
; A DBols),
burhokari (Dv, A).
Maldiciente, blasfemo.
"Más usado [que biraoti] biraolari (Vc) y quizás también biraokari (V-ger)"
A Morf 172n.
v. biraolari.
Ago ixilik, ao zabal biraokari lotsa bageori.
Añ
MisE
3.
Ez jaramon orri, bada gustiz da biraokarija.
Astar II 65s.
Gustija dago ordi, lapur, biraokari, aragizko pekatuetan sarturik dagozanez beterik.
Ib. 222.
Solas burhokariak, buruan xutiaraziko ditu ileak.
Dv Eccli 27, 15 (Ol araokarien erausiak).
Eguerdiko amabietan biraoa egotziezkero, ezta alperrekoa izaten, egiten du berea; baina biraokariak ordu hura dela eztu yakin bear.
(V-m, AN-gip).
A EY I 127.