(BeraLzM).
Caminante, viajero; peregrino.
v. bidekari; bidazti.
Bidezkariak (el caminante) lore zimela / artu ta gorde oi-dun bezela.
Jaukol Biozk 1.
Nexka bidezkari, itzuli adi itzul adi.
Or Mi 101.
Aitzulo santuko bidezkariak bereola egiten du lo, bideak akituta, arru zuloan.
Ib. 61.
Gaur Loyolarat heltzea etsitua dugu bertze bidezkari guziek.
JE Ber 47.
Zuhatzik ez du bizkitartean, doi itzal emaiten luketenik bidezkarien gozagarritzat.
Ib. 84.
Goizeko ebiyak bidezkaria ez du izutzen; baño eguardikoak lotara bialtzen du.
EZBB I 133.
Yainko etxeruntz diyoan bidezkari, eta lekaidetxeko eskale onarentzat ere, esku-zabal izan.
Goen Y
1934, 100.
Maitasun batek egin niñun bidezkari / ta maitasun orretxek biur bertsolari.
Monzon Urrundik 19.