1.
(
Lar),
uztaiatu (
Lar),
ustaitu (
H).
"Abovedar, hacer algo en forma de bóveda u arco"
Lar.
"Abovedado, uztaitua, uztaiatua
"
Ib.
"Arquear, poner en figura de arco"
Ib.
"Alabear"
Ib.
"2. courber une chose en forme de cercle; 3. voûter, cintrer"
H.
Ez zen baitezpada zaharra [behi betroinkia], bainan esne emankorraz higatua, bizkar-makhila triparen kargaz uztaitua, [...].
Larz GH
1959, 87.
(Part. en función de adj.).
Begigain eta betoskolak, gorrizka ta illunak, luze ta pizkat uztaituak.
"
Algo arqueadas"
.
Onaind STeresa 12.
Sur-zuloak, txiki uztaituak.
"
Las ventanas arqueaditas"
.
Ib. 12.
2.
"
Ustaitzea, garnir une futaille de cercles"
H.
3.
Enmarcar (uso fig.).
Ortik zetorkion ogipeko ta sasi-sendalariei elkarrarteko ikusi eziñaren burruka bizia. Eta ain zuzen, giro onetxek uztaitua dakusgu Arriantxoren bizi-molde oso-osoa.
Ugarte Obaria 16.