1.
maieratu,
mairatu,
mahaineratu (
L, BN, S ap. A
),
mahainera (
Dv).
Sentarse a la mesa; ir a la mesa.
"
Ez naiz mahainerako, je n'irai pas à table"
Dv.
Biotz garbiaz mairatu bear garean komulgetara goazenean.
Añ
EL1
105.
Bazkaltzekoan, langilleak maiera zirenean, nausiaren begiak sutu ziren.
Or Mi 86.
[Yesus] yoan zan Farisauaren etxera ta maiera zan.
(Lc 7, 36).
Ir YKBiz 157 (Dv jarri zen mahainean
).
Enaiteke, baina, ederki maiera, zure erruz ez, baina nerez.
Zait Plat 150.
--Zer ote da, komuniatzera doan animak lenik ikasi bear duena? --[...] Zer den errege guzien Erregeren mairatzea, [...] Erregeren maian berak jateko.Mb OtGai III 321.