(Lar, Añ, H),
ugaratu (H). "Navegar"Lar, Añ.
Beraren konpañian ugarotu dezagun itsasoan eta lurrean. LE Urt 63 (ms. 23r nabegátu; según el ed. hay tbn. ugaratu). Igarotzen da [ibaia] Errenteriara, zeñetara iritsi ezkeroztik ugarotu ditekean errazkiro. Izt C 119. Eta ugarotu zuten Gadarenoen lurrera, dagoena Galileako itxasoaren beste aldea baño urrutiago. Brunet Lc 8, 26 (Lç tiratu). Valenciatik ugarotu zan. Aran SIgn 87. Erropa uretara bota ta gañean ugarotzeko, eta ala itxasoa pasa zezala. Ib. 41.